Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Karlar ülkesinde böyle sıcak ruhlu insan yaşaması
mucize efendim....doğum günüde kutlu olsun.
Şimdi diyeceksin ki, 'Herkes övüyor beni, bir tek bu ihtiyar eleştiriyor. Eşeştiri kulak ardı edilmezse şairi önce öfkelendirir, sonra ileriye götürür. Övgü ise pısmasını, olduğu yere çöküp kalmasını sağlar. Sen aferinlere ve aferincilere kulak asma. Tabii ki gözün ilerilerdeyse...
Kutlarım abla.
Çok akıcı bir dille yazmışsınız.
Emeğinize sağlık...:)
Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta