Ne zaman ki çıplaklığı düştü gözlerinin içime,
o zaman buldum kendimi parıldayan bir kar tanesinde.
Devrilmişliğin verdiği sızıyı hissettim tenimin her köşesinde
ve ondan önceydi hissedişim rüzgarla bir olup
savrulmanın verdiği tatlı endişeyi.
Tutulmuştum, tutunmuştum.
Bir kış gününde ben kurtulmuştum.
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Devamını Oku
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta