Başladı bak fırtına
Avaz avaz gökyüzü
Yağmur tüm günahkar bedenleri yıkıyor
Kapkaranlık dünya
Her yerde kara bulutlar
Çığlık çığlığa insanlar
Bak gökyüzü ağlıyor insanların haline
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Tebrikler kardeşim. Gerçek bir aşkın şiiri de benden
Aşk
Onsekiz Şubat, dünyamın yıkıldığı gece,
Anladım aldatıldığımı, hem de kahpece.
Aşk denen yalan, kapımı dostça çaldı,
Tozpempe gösterdi bana hayatı,
Elimde olan ne var sa hepsini aldı.
Yalnızlığa itildim, şiirlerim sırdaşım,
Ellerimin arasında cendereye girdi başım.
Duydum terk ediyormuş Trabzon'u,
Koştum garajlara bir daha görmek için onu.
Yılışık yılışık gülüyordu hiç utanmadan.
Onun yüzünden yıllarca nefret ettim kadınlardan.
Bir el sallaması vardı, bana aptal dercesine,
Aptalmışım sahiden de, aşık oldum ya böylesine
24.04.76
Trabzon
Halis Karadeniz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta