Aşk Şiiri - Yavuz Uzunyurt

sen onu cennetin bilirken
onun sana cehennemi yaşatmasımı
sen onu yere göğe sığdıramazken
onun seni yerin dibine sokmasımı
sen onu canından çok severken
onun senin canını almasımı
o aşkı burnundan getirirken
senin onu içine çekerek koklamanmı
o sana susarken konuşmazken
senin onunla gönülden konuşmanmı
gözünden bir damla yaş akmazken
yüreğinin hüngür hüngür ağlamasımı
aşk onun hayırlarına rağmen
senin pes etmeden uğraşmanmı
tüm dünya nufusuna özgürken
bir tek ona köle olmanmı
kendini onda bulduğunu sanırken
kendi içinde kaybolmanmı
sen onu gökkuşağın bilirken
onun sana siyahı yaşatmasımı
sadece onu yaşamak isterken
onun seni diri diri gömmesimi
için avaz avaz feryad ederken
dışının sukut etmesimi
bir bedenmiş gibi görünürken
içinde paramparça olmasımı
o herşeye olmaz derken
senin tüm olurlarını hiçe saymanmı
bütün kapılar suratına kapanırken
bacadan içeri girmenmi
ölümün pençesinde ecel döşşeğindeyken
onu görmeden son nefesini vermemenmi
aşk onu celladın bilip yine onu sevmenmi
aşk onun gibi bir hayali gerçek bilmenmi
aşk onun uğrunda kendini feda etmenmi
yoksa onun seni heba etmesimi
her şeye galipken ona yenilmenmi
duyduğun her acı sözünü sineye çekmenmi
ismini her an sayıklamanmı
kalbinin adıyla çarpmasımı
olmazlarını olur diye beklemenmi
her defasında kendini kandırmanmı
suratına yediğin her tokatta yare yine gülmenmi
herkese kafa tutarken ona boyun eğmenmi
elinin tersiyle iterken seni
ellerin semada yine ona dua etmenmi
YOKSA TÜM BUNLARA RAĞMEN ONDAN VAZGEÇMEMENMİ