Dün gece on ikiye çeyrek kala,
Saçları ilgisizlik hastalığından dökülmüş
Bir hayalin gölgesinde gördüm adını,
Üşümemesi için dudaklarımla örttüm üstünü..
Hissettin mi?
Tam olarak dün geceydi,
On ikiye çeyrek kala..
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta