Akıp giderken zaman hey hat,
Kafa karıştıran, keşkedir hayat.
Bahçesindeki ihtiyar çınara inat,
Filizlenir taze bir can omuzlarında bu evin.
Eski dostlar demir almış bahtiyar,
Bu evden nameler yükselir,
Sanırsın ilk günlerdeki gibi delikanlı ihtiyar,
Bu kaçıncı nesildir bilmem, saçakların da yuva yapan kuşlar.
Asırlardır hep aynıdır çehresi bu evin,
Endamı var üzerinde geçen her devrin.
Tek dişi kalmış, buruşmuş bir devin,
Evin kendisi değil, ihtiyar nedimesidir bu evin.
Kayıt Tarihi : 2.12.2013 23:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Asılı Ev 1 Şiirine nazire olarak yazılmıştır.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!