Çok pervane oldum dostun yoluna
Dost dediğim dağda belen olmadı
Nerde düştü ise girdim koluna
Salımı tutmaya gelen olmadı
Su kayayı böyle derin oymazdı
Kurumuş bağlarım ağıtlar yaktım
Zemheri ardında hiç izi yoktu
Kaldırdım toprağı altına baktım
Kırılmış kökleri uç filiz yoktu
Haberi geldi ah öylesi acı
Filizim baş vermez suyu bulamam
Hayat ağacında dalım perişan
Güneşli günlerde şaşar pusulam
Kovanda peteğim balım perişan
Atarım adımı menzile varmaz
Millet dolu dizgin,hayat yaşarken
Keyifi,neşesi,boydan taşarken
Kalmadan sabaha,herkes uyurken
Geceden ölmeli,şair dediğin
Afrika'da çocuk,açken,ölürken
Gün gelecek bir sandalye azalacak masadan
Kaygılı bir yürek dünya seyrüseferinden
Usulca yitip gidecek
Ve belki farkına bile varmayacak
Kalanlar gidenin ardından
Ne masa üzülecek buna
Kırıldı kollarım büküldü belim
Derdime kaderim yazgım neylesin
Sen gittin gideli boş kaldı elim
Telimde sızıyı sazım söylesin
Torunlar görmedi nice yaşını
Elinde kınası gelmişti bize
Şeker şerbet katar her lafa söze
Şairler yoluna şiirler dize
Göçüyor ahrete keriman gelin
Sırtında hırkası Alman elinde
Yazdığım şiirim saçı karama
Sardığım hasrettir tenin yerine
Korları basarım acı yarama
Öptüğüm ateştir senin yerine
Avcının önünde uçan olaydım
Sevdim seni
Közde bir demlik cayla
Bir paket sigara icer gibi
Bir bayram sabahı
Varınca yurduna
Eşi dostu gözünden öper gibi
Anadan garibim,babadan yoksun
Güzel günler varmış,nerdeler hani?
Yoksulluk bağrımda,sen nasıl oksun?
Çırpınıp durdukça,yaralar beni
Kafamı kaldırsam,puslu gökyüzü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!