Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu kadar içten yazmanız beni çok etkiledi tebrikler..
sayın şaire hanım efendi tesadüfen şiirinizin başlığı nazarı dikkatimi celb etti ve bir bakayım deyip göz attım dür-ü kelamına içimden size bir hediye sunmak geldi bakalım ne diyeceksiniz fakrı lisanıma.
Çene suyunu muhabbet sanma saki.
O şarabı şerbete püryâneler var.
O meşke şevk veren üzüm suyu deyil imiş.
O leylâyı aşka üryâneler var.
En büyük suçumuz muhabbet edip konuşamamak anlaşamamak zaten tebrikler sayın Avcı....Sevgi Damlaları
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta