Asıl eksiklik eksik olduğumuzu düşünerek çareyi başkasında aramaktır
Oysaki tek başına mutsuz olan başka biri ile de mutlu olamaz
Kaç arkadaşımızın olması ya da kaçının bizi arkadaş kabul etmesi eksiklik değildir
Kendimizi ne kadar seviyorsak biz de o kadar sevildiğimizin ölçüsünü bilmemektir
Mutsuzluğumuzun sebebi sahip olamadıklarımızdan değildir
Mutsuzluğumuzun sebebi kendimizi olduğumuz gibi kabullenmeyişimizdir
Yıllarca uğraşıp eksikliği hep dışarıda arıyoruz ve hala bulamıyoruz
Halbuki her yere baktık ta aradığımız şeyin içimizde saklı olduğuna bakamıyoruz
Herkes beni sevsin diye başka sevgilerce konulan şartların farkına varamıyoruz
Kendimize duyduğumuz sevgi ile yetinmeyi bilemiyoruz
Başkasından çiçek bekleyeceğimize kendi bahçemiz ile ruhumuzu süsleyemiyoruz
Bizim olanları ve sahip olduklarımızı koruyabilme bilincine eremiyoruz
Kendime yeterim ve değerliğim diye önce kendimizi inandırmalıyız
Yenilgileri başımız dik ve gözlerimiz açık olarak karşılamaya başlamalıyız
Hayatın silgi kullanmadan resim çizme sanatı olduğunu bilmeliyiz
Canımız yanmasın diye duvarların arkasına saklanmadan güvenle yürümeliyiz
12 Haziran 2012
Salı
Kayıt Tarihi : 24.3.2017 08:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!