Onun gözleri Nur'a bakıyordu;
Güneşe, yıldızlara ne gerek.
O, her yerde cenneti görüyordu;
Ağaçlara, kuşlara ne gerek.
Sabırlıydı toprak gibi;
Acı yakar, o, şükrederdi.
Yandıkça türkü söylerdi.
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
