Onun gözleri Nur'a bakıyordu;
Güneşe, yıldızlara ne gerek.
O, her yerde cenneti görüyordu;
Ağaçlara, kuşlara ne gerek.
Sabırlıydı toprak gibi;
Acı yakar, o, şükrederdi.
Yandıkça türkü söylerdi.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;