Aşık Veysel Şiiri - Serdar Batmaz 2

Yedi yaşında gözlerini kaybetti,
Uzun İnce Bir Yoldayım,
Gidiyorum Gündüz Gece, dedi.
En büyük dostu
Dertli sazı idi.
Onunla asla vazgeçmedi. Boşuna dememişti;
Anlatamam Derdimi Dertsiz İnsana,
Dert Çekmeyen Dert Kıymetin Bilmez.
Halkın dilinde lakabı “aşık” idi.
Atatürk`e ağıt yazdı,
Onu göremedi ama çok sevdi.
Sevmekten vazgeçmediğinden
Sevilmekten de vazgeçilmedi.
Halkın ozanı oldu.
Doğayı sevdi,
Benim Sadık Yarım Kara Topraktır, dedi.
Kara toprağa kavuşsa da,
Yüreklerde unutulmadı.