Âşık Reyhanî öldü dediler
Söndü, bir yıldız daha kaydı dediler
Ölüm soğuk, bin bir bilmece ayrılık
Bu elem keder, sevenlere koydu dediler
Rahmana yürüdü, arlıca dediler
Ayrılığa vefa, vakarlıca dediler
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
