Asi Rüzgâr Şiiri - Süleyman Balaban

Saçlarına belki değmemişti
Bu asi rüzgar
Bunca acıya dayandı da yürek
Gidişinle mi başladı sonbahar...

Vedaları sevmen bilirsin sen
Sen bilirsin benim sevmediğimi
Anlamakta zorlandığım vedaları
Bir ürpek serçe bir martı misali
Enginlere sensiz uçmak istemeyeşimi...

Zordur ayrılışlar sebepsizce
Meçhule gidip gibi gitmeler
Ağlarsın içine sessizce
Kimse anlamaz seni
Sen hüzünlü iken gülenler...

Birden üstünden
Ölü toprağını atmak istersin
Gayret kendi kendine dersin
Ama giden gitmiştir zaten
Bir başına yalnız
Gözyaşlarını silersin...