Asfalt´a Yattı Hayat Şiiri - Aysegül Kaya

havalar bir değişik oldu
görkemli değil
ürkütücü..

sokak çocukları bu ceza evi inanin buna
bu hayat burda sıfırdan - altın
dünyadansa öte..

hep ayni yerde dolanıyorum
aynı eğiliyorum ben -
hala doğumum gibi çırılçıplak rüzgara (kum serpiyorum)
esiyorum!

egosttir - içimde çatlatan
soğuktur tutan düşman

hep aynı. aynı kapı
gülümseyerek kadının bacaklarına batıyor

imtihanım sanki bıçak masasına dayanmış
meleğimi kiprik altlarıma kanla bulamış gibi esiyorum..

sabırla fısıltılı sözler
sabır! et -

Allah’ım
toz kalıyor yine anlim

alman - göğüsleri iri olan kadınları yazıyorum
acımasızsam, şiirlerim eskidikçe acılanıyorum -
sızlıyorum, bir şarkı söylerken

yüzüme bakın
yapılmış bir kadınım
yüzüme vurmayın biliyorum
günahıma kabahat çocukluğum.

ne olursa olsun bu kağıt parçası
bu kalem bu su bardağı bu dünya
sazlar, kanlar, çocuklar, anneler

kapanmaz suratlara
geri dönmek istemiyorum beni alın buradan

yine bu yogun yurdun anısına, titremek midemi paramparça eder
içinde, ezberlediğim türküyü kusmak, ömürümün sonunu getirir
unutamam!
ne olursa olsun
tozlu regalim gelir aklıma
ve yurdu neden kimse temizlemiyor diye musluklara sorarım..

işte su
işte esiyorum!

ben büyüdükçe denizlere kitlenirim
ne varsa, var olmak için bilmezlikten geldim.
sır edip denizlere sıraladım, yurdumu temizledim
sır değil, bu bildiğim bir konak var, çok zengin.

şair kapısı, ne olursa olsun
toz yüreğim - bu kağıt parçası benden de parlak..

26-04-2005