Asena'ya Mektup Şiiri - Mehmet Akif Demir

Çok yorgunum Asena
Çok kırgın...
Erdemlerim kadar yaşadım bu hayatta
Korkularım kadar korkusuzlaştım
Gitmem gerektiği kadar derviş oldum
Savaşlar var Asena
Kanlar... Ölümler... Silahlar...
Kesik bebek göbekleri...
Vaadler... kandırmacalar...
Bir umut var Asena
Şah damarımdan daha yakın
Beni benden iyi bilen
Ağladıkça ağlatan
Yoruldukça yoran bir umut
Ve başucumda durur
Haki yeşili bir hakikatname
Biliyorum Asena
Sabır taşımdan çıkan boncuğu
Tesbih tanelerimin içine gizlenen gülleri
Ve sen her gecemde
Karanlıklar içinden parlayıp duruyorsun
Kimsin sen
Niye vuslata ermez bu liman
Beklemek Asena, seni beklemek
Bir çiftçinin buzak beklediği geceler
Bir askerin namluya kurşun sürüşü
Rutubetli bir evin önüne koyulan poşetler
Kahvehane köşesindeki boyacı çocuk...
Sinir damarlarımın üstünde duruyor dubalar
Bir dua sessizliği
Bir bebeğin ilk nefesi...
Seni beklemek Asena...
Çok yorgunum Asena...