Ölmeden kefenimi giydiren
Yaz günümü kışa çeviren
Beni kalbine virane eden
Cennet gözlü yarim, sensin sen
Ben senin kalbine içerken
ağlarım yoksun sen halım yaman
yanarım bırak bu dünya yalan
gel gitme ben buna dayanamam
sen olmazs an yasamam
Sevmek suçsa söyle bileyim
canımı yakan seη sin ne diyeyim
gönlüme taht kurmuşsun ne diyeyim
canım yanıyor üflede söneyim
sazım çatIαdı seηi çalmaktan
IIk defa bu kadar icten
Sevdim yaIniz seni
AnIatamadim HisIerimi
BiIdigim tek sey seni sevmekti
GozIerine baktigimda durdu dunya
Şimdi gökyüzü alaca karanlık,
Neredeyse sabah olacak, hani aydınlık,
Sisli bir sonbahar sabahındaki bulanıklık,
Gün ağarmıştı.. ama ışık net değildi,
Kalbim dedimpeşinden aşk geldi
Ne kadar mücadele etsem de yüreğimle
Bozkırlarda ki yangınlar misali yanıyor
Adın dökülüyor dudaklarımdan
Cümlelere sığdıramıyorum
biraz yorgunluk biraz uykusuzluk birazda üzüntü
ve biraz da acı tabi
üzerine serpilmiş bir tutam aşkın verdiği
tatsız birşeyler bu durgunlumun sebebi
yada hergün döktüğüm sahte gözyaşlarımın
Bu gece efkar var,
Ruhum sıkkın derdimden,
Çıktım dışarıya,
Soğuk demedim dolaştım,
Kimseden habersiz.
Ne dünden umut var
Ne yarınımdan
Ne dilgi doyuyorum bak
Uykularımdan
Ne sevdamdan geçtim
Ne de davamdan
Bir deli rüzgar esiyor
Çisil çisil yağıyor yağmur
Toprak,kucaklıyor sahipsiz damlaları
Çekiyor bağrına, içine sindirircesine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!