Bir çiçek bulunsun elinde
öldüğümü duyarsan
getirir bırakırısn mezarıma
sakın ağlama göz yaşların
yalan olsada
Gidiyorum buralardan....
Buruk bir huzun arkada biraktigim
Her ah cekisimde yasatacagim
Ve her basimi cevirip baktigimda hatirlayacagim
Seni o kadar sevdim ki
Hayal bile edemesin
Sana aşkımı söyleyemedim
Sevgin kalbimde kala kaldı
Kalbimi hep dağladı
Bu nasıl bu nasıl veda
Gözlerin kal diyor dudakların git
Bakışın anahtar gözlerin kilit
Ellerin aç diyor dudakların git
Hayatın anlamını arama, bırak.
Gülümse sadece..
Boşver, yıpransın benliğin,
Hatta, ego denen şu lanet parçan parçalara ayrılsın,
Sen, yinede; aldırma.
Alışmak zor gelir yine sen yoksun
Yıldızlarla sensizliğe içiyoruz
Gün gelirde döner diye umuyoruz
Acı hatıralarla kalbi kapatıyoruz
Unutabilir miyim söylesene
Hani sen gittin ya,
İşte o gündü öldüğüm gün.
Bahar gelmedi sen'den sonra
Hani Sen gittin ya,
Çiçekler dalında kurudu o gün.
Aklımdan çıkma sakın
Asla unutmayayım seni
Kavuşamayacağım hülyalar
Hiç bitmesin
Geri dönmesin geçmişim
Yarınım da bugünüm gibi
Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatlarının çırpındığı kadar hafif…
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç…
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü…
Hüzün yağmurları dökülüyor,
Gözlerim semada...
Ellerim Tanrıya açılmış umutsuz,
Dinsin diye özlemin yalvarıyorum.
Her şey seninle dolu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!