Yalanı heqiqet sanmasın deye,
Olanı-biteni anmasın deye,
Bir daha özgeye yanmasın deye,
Ağlağan könlümden daş asacağam.
Qelbimi ümidle ovudacağam,
Keçmişi ebedi unudacağam.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Xanım, bu cenaplar özgeye yanmağa çoğ merağlıdırlar. Bunların çoğu eynidır. Goy yansınlar.
Mene gulaq asarsan dert etme, keyine bax.
Üreğin dert görmesin.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta