Arzular Şiiri - Derya Penbe

Her yer yine sessiz fark yok gecelerde,
Ve seni ararken gözlerim pencere köşelerinde!
Ilık rüzgâr, pencereden içeri süzülüyor,
Seninle, benimle dans ediyor yine,
Dinle kulak ver uzaklardan, rüzgârın sesine;
Bizim için söylediği şarkılara!
Bak hüzün kokuyor gecelerim;
Gözlerim seni aradı, yıldızların arasında.
Gecenin bir vakti fark ettim, ergenleşmiş bedenimi,
İşte o an olgunlaşmış beklediğim, hayali sevgiliyi aradım!
Keşke diye düşündüğüm bütün her şey!
Bu gecelerimde sessiz kalmış üstü kapalı sırlar gibi;
Sensizliği, dokunmazlığımı bir kez daha hatırlattı bana;
Tatmadığım bir mutluluktur, içimdeki dokunuşlarım arzularım…
Yeter artık ya bu hasreti dindir, yâda gel beni öldür hayalim...
Oysa susamışım, senli benli sohbetlere!
Meğer hasretmişim özlemlere, titrek dokunuşlara.
Bak yine yoksun bu gecede!
Ve ben yine hayaller kurup,
Evciliği de onlarla oynadım.
Tıpkı çocukluğumdaki gibi;
Düşündükçe seni delirir gibiyim ya yıkılacak,
Bu gece bu beden, ya da duracak dimdik ayakta sensiz…
Her gün, her saat, her gece olduğu gibi;
Hadi ne olur gel artık denizler derya oldu...
Tek sen ol liman,
Limana yanaşıp tek dinlenen gemide ben olayım…
Bu gece her gece de sensiz olmasın bu beden…

03,58 gece yarısı
18,082006