Arzu Dinçer Şiirleri - Şair Arzu Dinçer

İnsanım diye, dünyanın hakimi sanırsın,
İnsanın insana zulmüne yüreğin taş mı?
Yer ile gök dışında yaratanım dersin,
Yarattığınla ölenlere gözlerin ağma mı?
Her lafın başında dürüstlük dersin,
İkrarını kefene koyup tartan var mı?

ölünce hiç büyük adam olamazsın...
ölünce senle biter sana ait anlar...
ölünce annen ağlar...
ölünce bir daha öldürülemezsin
(10.9.2013/a.d)

Yanlız bir kalbi,
Cevher ile kapladın...
Her an
Sahip çıktın sevgine
Sevgimiz yapamadın....
Şimdi,

ileri seviyede
bir oyun oynuyorduk
aşk ateşi ile..
fazla ileri gidip
defolup gitti...! ! !

Duyumsa beni, hatta anla.

O kadar uzak değilim sana.

Tut ki elini verdin bana,

Kırmızı gelinlik giymişsin,
Siyah tacın niye?

Yeşil sürme çekmişsin,
Bu hüzün niye?

Gelincikler.. gelincikler açmış,
Yüzyılın gölgesinde…
Yeşili örtmek için kırmızılığı…
Sarmış dört bir yanı….

Gelincikler … gelincikler dolmuş,

Hayat, düzene girmemiş,
Yaramaz bir çocuk.
Özgür olmak istiyor,
Her keşifte.
Sınırları yıkıp,
Elma şekeri misali,

Koskoca dünyada,
Toplu iğne gibi küçük,
Yüreği evren gibi büyük
Nice garipler vardır...
İkametgah adresleri yoktur onların,
Rüzgarın yönü, göç yolu olmuş,

kusuyor
var olmanın
dayanılmaz ağırlığından
kurtulmak için
var olma çabası gösteren
‪ #‎ sadeceinsan‬