Arzu Dinçer Şiirleri - Şair Arzu Dinçer

Sen gidiyorken gri denizlerde,
Ben mavi'yi çaldım.

Puslu yolculuğunda,
Görüpte güneşi,
Özlemeyesin diye beni,

Duyguları güdüyorum
Sınırsız aşk diyarlarında
Kepeneğim sana olan inancımda...
Gündüz yol alıyorum ışığında
Gece yıldız oluyorsun semamda
Çıkınım dolu yürek kırıntısı

Duygular sarmal oldu mu,
Aşk yapmanın vakti gelmez mi?
Gözyaşını içtiğin sevgili,
Bedenin olupta, ebediyete gitmez mi?
Ne o, ne bu
Sevmenin selinde kaybolma zamanı şimdi...

Ege kıyılarında nazlı bir akşam,
Akşamı aydınlatan
Kumsalda yakılan ateş...
Ateşin alazı karışıyor ay’a
Ay, şavkıyor ege türkülerine...
Efeleşiyor yürekler...

Uyu uyu güzel bebek,
Annenin kollarında
En güzel güne uyanmak için
Yakalamak için,
Gün’ü gün’e bağlayan meleği..
Minik yüzün ellerimde..

Ne sucularin hiç durmayan çıngırakları kaldı,
Ne de havanın suyun bedavaligi,
Ahh be Ustam!
Bir görsen halimizi..
Siirler dert dolu…
Kadinlarin cilveli yürümeğe vakti kalmadı,

Tanrı yeryüzüne dokunmuş,
Yalçın dağlardan aşağıya,
Turkuaz suya doğru...
Beyaz danteller süslemiş denizi,
Dalgaların, kayaları öptüğü yerde..
Kemere köprüsü,

Işık şelalesinde,
Karanlıklara gömük!
Gözü görmez,
Gönül gözü görmez insan!

Gürül gürül akarken hayat,

unutmak, savunma silahıdır
insanoğlunun.
ama hiç ummadığınız anda
çalar kapınızı bir anınız
sakince girer içeriye
karadeniz misali

Ana kucağında dinlediğimiz masallara benzemiyor hayat,
Kaf dağı dediğin karşında dimdik duran hayat...
Ejderhalar, dizilmiş sıra sıra,
Kimi insan oluyor, kimi maddiyat...
Zülfikar’ın elinde taşıdığın cevahirin....
Ergin âliliğe ulaşmış güzel yüreğin...