Arzu Şiiri - Orhan Mersin

terk edilişinin gölgesinde çocuk
güneşi bekler
güneşsiz de gölge olmaz vesselam

karanlığa ve geceye alışkın gözleri
ışığa meraklı ve duyarlı
soğuktan donmuş yaşları
vuslat çözer emin
uğraşmaması ondan

gölgesine sahip kimse
çocuğun yarattığı gecelerde
artık hiç kimse

-Ve çocuk böyle kurtuldu sahibinden

şimdilerde arzulu bilmekle
dünden daha yakın gelecekte
gülüşmeler,koşuşmalar,sevişmeler...

saati imsak-güneş arası
doğuya doğru koşar kimseye değmeden
daha erken varabilmek arzusu
yiyip bitirmeden