Üzgünce bir ceres dökülürken çöl üstüne,
Toynaklarıyla mührünü bastıkça buğralar,
Kervancı bir acıyla bağırdıkça bilmeden,
Ruh ülkesinde ölmeyecek bir sada doğar.
Bir ses ki kudretiyle sözün cismi can bulur,
Nuruyla taş da olsa erir, içlenir nefes.
Söz kervanından eskilerin yükselip gelen,
Hem eski hem de eskimez ahengidir bu ses.
Kayıt Tarihi : 26.7.2025 16:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!