Fecr-i sâdık gökyüzünden nûr yağarmış bil gönül
Tân ağarmış gözlerinden uyku gitsin sil gönül
Yer ve gökler cümle mahlûk zikre dalmış uy gönül
Gül bağından gül derenler gül kokarmış duy gönül
Pâyelerden müjdelerden kısmetin al hey gönül.
fâ'ilâtün fâ'ilâtün fâ'ilâtün fâ'ilün
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.