Yazmayacağım artık.
Ne zaman yazmak gelse aklıma,
İçimde sevinçlerim, mutluluğum ölüyor.
Kağıda akarken hüznüm.
Ne zaman yazmak gelse aklıma,
Sana duyduğum hasret, bir çığ gibi büyüyor.
Yüreğim kor misali yanıyor.
Acıyor içim, daralıyorum, kararıyor ruhum.
Ne zaman yazmak gelse aklıma,
Yüksek uçurumlardan atıyorum kendimi.
Derin kesikler açılıyor bedenimde
Kan revan içinde kalıyor ellerim.
Ne zaman yazmak gelse aklıma,
Ölümle bağdaşıyor tüm düşüncelerim.
Ölmek istiyorum, kaybolmak, yok olmak istiyorum.
Bu yüzdendirki sevgili,
Artık yazmayacağım.
Yazmayacağım! ..
Alperen Karadağ
26.04.2003
Ankara / Mamak
Kayıt Tarihi : 12.5.2003 20:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!