Artık Sadece Bir İsimsin

Zamanla silindi yüzün anılarımdan
Sesin, yankı olmaktan çıktı içimde
Bir gün fark ettim ki
Artık adın bile heyecan vermiyor yüreğime

Oysa seni sevmek ne çok şeydi bir zaman
Bir anlam, bir yön, bir nefes gibiydin
Ama şimdi...
Sadece geçmişin tozlu bir sayfasında iz gibisin

Kalbim bile unuttu seni nasıl sevdiğini
Gözlerim seni görünce donuk şimdi
O eski çarpıntılar, o telaşlı umutlar
Hepsi sustu içimde sessizce ve kesin

Ne öfke kaldı geriye, ne özlem
Her şey usulca bitti, bağırmadan
Çünkü bazı ayrılıklar çığlıkla değil
Sessizlikle olur, en derinden

Ve şimdi…
Sen ne büyük bir aşk, ne de derin bir yara
Sadece…
Unutulmuş bir isim kaldın bana.