Artık içim Kanamıyor Şiiri - Seyrani Göl

Artık adını anmıyorum sesli
Ama içimde hâlâ yürüyorsun
Her sabah aynı yoklukla uyanıp
Sensizliğe yeniden doğuyorum

Zaman, eskisi gibi yakmıyor
Ama iyileştirmiyor da tam
Yalnızlıkla iç içe geçmiş bir ben
Biraz eksik, biraz tamam

Bir fotoğraf değilsin artık
Ne geçmişsin ne de yarın
Sadece içimde bir yerdesin
Saklı, sarsılmaz ve derin

Artık seni beklemiyorum
Ama beklemenin kendisi kaldı
Bir şiir gibi ezberledim susmayı
Kalbimde hep aynı mısra: “vardı…”

Ve şimdi,
Gelmeyeceğini bilerek seviyorum
Kırgın değilim,
çünkü
Kırıldığım yerden yürümeyi öğrendim.
S.GÖL