Kalbim hâlâ atıyor ama eskisi gibi değil. Sevmek artık bir heyecan değil, bir korku oldu içimde. Ne zaman birine yaklaşsam, geçmişten gelen kırıklar ses veriyor. Eskiden ne güzeldi; gözünün içine bakınca güven duymak, bir mesajla mutlu olmak, bir tebessümle bütün günü güzel geçirmek… Ama şimdi o saflığı taşıyamıyorum. Çünkü sevdiğim herkes bir şekilde kırdı beni. Gitmeyi tercih etti, susmayı seçti, anlamak yerine yok saydı. Kalbimi açtığım herkes, ardına bakmadan gitti. Ve ben her defasında daha temkinli, daha mesafeli biri oldum. İçimde hâlâ sevmek isteyen bir yan var belki, ama o kadar yorgun ki… Eskisi gibi seversem, yine aynı yerden kanayacağımı biliyor. O yüzden artık sevgimi saklıyorum. Hak edene vermek için değil, acıtmayan bir sessizlikte kalmak için. Çünkü sevmek güzel şey, evet… Ama doğru kişide. Ben artık eskisi gibi sevemem, çünkü içimde sevmeyi unutturacak kadar çok yara var.
Asaf Eren TürkoğluKayıt Tarihi : 2.6.2025 15:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!