Artık Bitti (sessizce) Şiiri - Muhammed ...

Bir zamanlar gün, onun adıyla başlardı,
Gözlerimde sıcak bir ışık,
Kalbimde yitik bir umut vardı…

Ama artık yok,
Sözler yorgun, bakışlar uzak,
Sevgi hâlâ orada, biliyorum…
Ama bitmiş, kopmuş bir hal var içimde.

Tutunmak istedim, direnmek…
Ama ne elimi tuttu,
Ne de yüreğimde kaldı bir iz…
Sadece sitem, biraz kırgınlık…
Ve kabul, kabullenmek zamanı geldi.

Artık şiirlerimi ona yazmıyorum…
Çünkü o dönemin rüzgârı sustu…
Ve ben, kendi kalbimle baş başa,
Yeni bir yol çiziyorum, sessiz… ama dimdik.

Geçmişin gölgesinde değil…
Kendi ışığımla yürüyorum artık…
Ve anlıyorum ki… bazen bitmek,
Yeni bir nefes demektir…
Ama bazen… bazen…
Her şey bir daha geri gelmeyecekmiş gibi acıtıyor…

Ve sen… kanatsız meleğim…
Hâlâ yüreğimin en derininde…