Yalnızlık
Rüzgarı suratıma estikçe,
İçimi yakıp
Nefesimi daraltıyordu
Onun yokluğu
Sanki oksijenmiş ciğerlerimde
Denizdeki dalga,kırbaç gibi
Çarpıyordu bedenime
Ipıslak
Özlemi koymuştum gurbete
Acıyı gömdüm toprağa
Duyguyu yok ettim
Artık anlasana
Bahattin Tonbul
5.3.2011
Kayıt Tarihi : 9.3.2011 00:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
sevdalıma ve sevgili eşimin yokluğu
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!