Gitmeden, çiçekler vardı kırlarımda kışları
Şimdi hezeyan dolu göğsümün sol altı Amalaştım göremiyorum yazı, kışı, baharı
Artık yandı ormanlar gölgesiz kaldı başımız
Biraz fazla yaşlanmış gözümüzde yaşımız
Şimdi gidiş vaktidir bundandır hüsranımız
Kısa yol olsa da varamaz ayaklarımız
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta