Arta kalan Şiiri - Aytekin Arik

Yorgunsu nemli gözlerim
görmek ister seni.
Duymak ister seni
paslanmış kulaklarım.
Nerdesin gün ışıgım?
çık artık ortaya;
titreyen şu ellerim
tutmak ister ellerini.

Ara sıra okurum
okuduğumu hatırlamam;
yazarım fırsat buldukça
ne yazdığımı anlamam.
pusulam yitmiş benim,
ben kendimi tastamam
kaybetmişim.
Nerde olursan ol
gel bul beni
sevenler hatırına.

Nedir arta kalan
ölesiye sevmekten
öğrenmek istersen
Pembe Gül,
derimki yazdıklarım
ne yalandır nede dolan:
gül yüzümdür
günden güne solan.

Hiç şüphesiz
baktıkça gözgüye,
ırkilirim bu biçare
ben miyim diye.
Kılıç gibi yalın
yalnızlığımla,
başbaşa kalırım
ıpıssız karanlıkta
duygularımla.