Arslan Abi,
Bizim Mudanya şoforümüz kendisi.
Ne zaman gülse kaz ayakları ayaklanan abimiz.
Arslan Abi,
Yolumuzun neşesi.
Esprilerimizin ana kahramanı.
Uçan Ağustos böceği misali, karınca beyimiz.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta