şehrin bütün ışıkları saldırıyordu
kan ve gül kokuyordu gece
uzun ince bir kahpenin zerafetinde çiğneniyordu arnavut kaldırımları
ve binlerce insan yürüyordu kendi karanlıklarının içinde
acıyı.. şehveti.. hüznü.. gizlemiş yüzler
derman arıyordu kadehlerde...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
