İçimizde gizli bir nefret,insanız iflah olmayız
Ne sorsan hep ben, bilinmez hepten aşikar
Geceler onun için var,gündüzleri hiç sevmez
Yer ve gök benim diyen, bin bir yalanı çıkar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta