Aklım sıraydı yine
o sendin
şu çapraşık duygu bileşimim
bir arpa boyu kaldım sende
kaldığım kadar sevdim ki
yetti zaten
iç tuttu kalbim...
matruşkama baktım sonra
orada, zigon sehpamda
içlenmiş bakıyor iç içe
en küçüğü bendim
en içteki
küçük sevdim
çiçek biti gibi
öldüüm öldüm.
Kayıt Tarihi : 11.11.2009 02:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!