ARNAVUTKÖY VAPURU
Arnavutköy iskelesine yaklaşırken vapur, çilek kokuları gelirdi kuzey rüzgarlarıyla tepelerden .
Balıkçıların Heyamola sesleri ve çektikleri ağların mantar yakasındaki gümüş balıklar parlardı.
Yerlerinde duramayan gençler vapurun en yüksek noktasından denize atlardı.
İçindeki yerli yabancı yolcular Fotoğraf makinaları ile Siyah beyaz çekerdi pozları.
İskeleden ayrılırken bir daha tanık olamayacakları kısa anı ile,Vapurun selam düdüğü ile uzaklaşırdı.
Bunları hatırladıkça çok özledim,sesizce iki damla gözyaşımla
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta