gülümsemenin ne kadar acı verdiğini öğrendim
bir kızı terk ederek
domuz gibi davranarak
hissetmemeyi
sır tutsam da
hayatın hiç de kolay olmadığını öğrendim
Hiç uyumaz mı köpekler
Tatile çıkmaz mı kancıklarıyla
Biz de rahat ederiz belki
Susarız ya da sevişiriz kime ne
İnsanın kendi sesini dinlemesi
Ne güzel deriz içimizden
Yağdığında yağmurlar
Çamurlar, derin karanlıklar
Rüzgarların önünde
Savrulan kadınlar
Yağmurları dinlerim
Bütün uzak şeyler gibi aklımda
Karşıda kayıkları seyrediyorum
Tütün kokusu
Denizi, martıları
Paslanmış demiri, çürümüş tahtası
Amatör oltaları
Daha ne isteyeyim hayattan
Sarmaşık gibi sarılmış bana
Kımıldayamıyorum
Martıları dinleyemiyor, türkülere ağlayamıyorum
Kadınlar beni sakız zannediyor “ Naneli Falım”
Bu sabaha karşı güneşi
Jiletin değdiği yerde kanı
Sarışın tarlalardan başağı
Terli topraklardan teri
Çorap söküğünden kokuyu
En karanlık gecelerden siyahı
Bu memlekette perdelerin kapanmadığı, kapıların sürgülenmediği akşamlar yok artık
Çok değiştik
Yıldırım avuçluyor zenginlerimiz
Bir izmarit gibi ölüyor fakirlerimiz
Gözlerimiz ve pusulalarımız şaşkın, dönüyorlar avare
Serçeler kartalları sevmez
Akşam yemeklerini erken yiyenleri
Sırtı pek
Karnı tok olanları
Serçeler kartalları sevmez
Islık çalmadım
Gitmedi elim ağzıma
Futbol oynamadım
Ne bir kadınla yattım
Ne de bir erkekle
Temizim melekler gibi
Dilinde dondurma beyazı
Hayalarında sancı
Büyük
Bir şeyler var içlerinde
Direnen insanların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!