Şu arkamda oturan adam…
Yaslamış kafasını otobüs camına…
Yaslamış ömrünü otobüs camına…
Yaslamış ruhunu otobüs camına…
Ve yaslanıp giderken şu gözü gözümden uzak yollarda aklında bir düşünce, fikrinde bir ömürsüzlük…
Bu can, bu can bu bedende fazla…
Bu can bu dünyada fazla, dercesine biraz neşesiz,
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Devamını Oku
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta