Arkadaşım ol İstanbul Şiiri - Miray Ay

Arkadaşım ol İstanbul
oturup leblebi şekeri yiyelim seninle
seksek oynadığımız kaldırımlarda,

seyyar dönmedolaplarda kelebekler gibi uçuşup
gülücükler saçalım

Rüzgar olup yokuş aşağı koşalım

Gitme vakti gelsin
gözlerimiz buğulu vedalaşalım,
el sallayıp gizlice ağlaşalım

sen oyunlarına dön gözden kaybolduğumda
ben hâlâ seni görürmüş gibi,
arabanın arka camından uzun uzun bakarım

sonra her sokağa, her insana, sahile, minarelere
ve martılara
birdaha göremeyecekcesine son bir bakış atarım
gözlerimi kapatır, kareleri hafızamda saklarım

arkadaşım kal İstanbul
seninle birgün yeniden buluşalım