Arın Şiiri - Hasan İlker Yayla

Rüzgarlar çekince bulutları gözünden,
Güneşin açılınca o geniş alınlı yüzü,
Susuzluktan toprağın kuruyan diline,
Ey merhamete gelerek can veren yağmur
Ve şu kapalı havayı kıracak ışığın,
Nasıl sen gibi yoksa bir rengi..

Bir damla bile gelsen o gök denizinden,
Yine o eski haline ve evine kavuşmak için,
İlk bir birikintide olsa katıldığın,
Veya bir nehirden sonra gölde,
Durulup iyice saydamlaşana dek,
Kirinden,renginden ve kendinden arın..