"arif Kelamını Dilden Bilmezler

Yad Ele Verdiğin Nice Değeri

Yad ele verdiğin nice değeri,
Niye esirgeyip bana vermezsin?
Azadı çareye mahal vermeden,
Göz açıp da değerveren bilmezsin.

Eğer mutlu isen, açılsın yolun;
Nicedir aynıdır ahvalin, hâlin.
Şah-ı Mehdi dara esmesin yelin,
Hatır, gönül, vefa nedir bilmezsin.

Ahvâli ârife olursun hayran,
Bir hatıra ömür eyledim kurban.
Başı da sonu da aynıdır dünyan;
“Küllü nefsin mevt” niye bilmezsin?

Belki mühlet doldu, bilir Yaradan.
Hâlâ aklındaki çıkmaz aradan.
Hidayet badesi sunsa Yaradan,
Hâl ehli olup da hâlden bilmezsin.

Derdivârım tebdil oldu âlemler,
Hatırsızı ârif bilir zâlimler.
İffet libasıyla gezen hâinler,
Terk-i iman olup destur bilmezsin.

Dünya döner oldu tersi tersine,
Fırkat matem olmuş kimin nesine?
Meyletmedin âh u figân sesine,
Kehâneti sen kendinden bilmezsin.

OZAN DERDİVAR