Ne varsa senden kalan,
Toplayıp koydum bir kutuya.
Artık;
Ne az, ne de fazla birşey var, senden bana hatıra...
Yalan değil
Evet, özlüyorum bazen,
Dalıp gidiyorum maziye.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta