Unuturum sanma.
doğa ananın huzurundan kovulmuş mevsim gibi kaplıyor havayı
bıraktığın sızı.
Veysel’in gözlerinden bakarken sana
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun