Ardıç kokan Şiiri - Uğur Akan

Yine bir gün batımı yaklaşıyor
Ve birazdan düşer suya ay ışığı
Ardıç kokan rüzgar ciğerlerime işliyor
Titreyen ellerim tütün sararken

Ben Sevdalı türküler söylerim
Yüzümde hüzün ve çürüyen tenim
Bir kaç adım uzaktadır belki
Yanında iken hasret kalıp özlediğim

Buğday tanesi gibi dökülür saçlarım
Ziyan oldu dünüm ile yarınlarım
Ben bahçende al gül idim
Şimdi geven tarlasına benzerim