İki saç buklesi arası,
kopuk herşey.
Kaydetmeliydim zihnime,
zaman ne kadar da sınırlı.
Durup,herşeyi zihnimde
tutmaya çalışmam ne saçma.
Hiçbirine hükmedemem.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Hoş! Tebrikler.
Ne kadar haklısınız. Zaman o kadar kısa ki uzun sandığımız zamanın birde bakıyorsunuz ki gelipte geçivermiş. Böylecede ömrümüzün sonuna gelmişiz.
Kayat koşturmacası içinde zamanın nasıl geçip gittiğini anlamakta bile zorlanır hale geldik. Ve kendimize ayıracak bir dakikamızın olmadığını görmek ise gözümüzü açtığımızda içimizi acıtan bir yara olacak bubub bile fakında değiliz.
Çok kısa ama bir o kadar da anlamlı şiirnizi ve yüreğinizi kutluyorum. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta