Aramızda Ölü Var Şiiri - Naki Aydoğan

Canlı gölü ölü
Herkesin ödü patlar
Aramızda bir ölü var
Ten irkilir ruh şaşırır zihin siner zekâ söner
Canlı birlikteliğe ket vurur.
Bir an kimse adım atmaz.
Hayat durur
Biri göle girer su akarı nefesini kontrol eder
Sonra gölde yüzücüler gelir.
Polisler adli tıp ve cenaze işleri
İmam gölü kurutur
Dualarla.

Ölüyü görmek ve hayatı kurtarmak
Can aynası kırılır
Kırıklar içinde görüş ses içinde sağırlık
Aramızda ölü var
Bir an biz yok oluruz zihin dağılır
Benlik yok olur
Yani biz yokuz o vardır yalnız
Kimsede üste çıkamaz
Susar
Sonra üste çıkanlar ağlar ve ağlar.

Ölü yaşar mı?
Ölü yaşar ve doğan bir gün ölür.
Ömür denen şey ölüm denen şey biter.
Ama ölü yaşar mı?
Yani yaşamayan ölü var mıdır aramızda?
Her halde çoktur.
Geçim derdi.
Ay başını bekleyen ücretli ölü gibi bekler.
Yoksa borçtan yakasını kurtaramaz.
Ölü isyanı hastalanmak
Hastalık göle akan akarsu gibi ağrılarla çağlar
Uyuşmayla ölü denizine çıkar.
Doğumla ölüm arası fazla boşluk bırakmamalı
Yoksa ayak yere basmaz
Uçurumun kenarında o boşluktan kurtulmaya çalışılır.
Bir kere düşünse çok düşünüp de bir kere düşünmezse
Aklını zamana verse
Bir var bir yok aşkını kalbine bıraksa
Iraksa yakın olur.

Hayatın nefesi hayal kurmak ölümün nefesi yıkmaktır
Ne oldu hayal kırıklığı oldu.
Boş ver düşünme bu kadar.
Yani boşluğu uzaya ver yeri dünyana.

Dolapta ölü var.
Çekmeceleri kilitleyin.
İnanmazsanız morga gidin ve çekmeceyi açın.
Görürsünüz.
Hiç görmediniz mi bir rahatlayın.
Ahşaptan dolap metalden menteşe kilit
Ormanın ortasında bir ölü var.
Hani nerede her yerde.
Bir gün gelir ve karşılaşırsan şaşırırsın.
Ruhun çekilir aklı adım atmaz zihni tökezler zekâsı kaçar.
Hayat iştahı kalmaz.
Karışma bu sofra senin değil kibarca hemen çekil.
Git gizlen bir dolapta bir çekmeceye
Ölümüne.

Aramızda ölü var.
Kalbi suç
Cesedi mafya gezer.
Yetiş doktor ölünün ehli sensin.
Mesleğine hâkim olan sensin.
Ölünün aklı kurşundur
Taş sopa bıçak eli koludur.
Bedeni silahtır.
Envaı çeşit silah iskeletini kurar
Barut bomba kaslarını örer.
Mafya yoksa toplu ölüm vardır.
Soykırım salgını.
Mafyayı övmüyorum ama cinnet geçiren insanlar olur.
Çoğu çiklet çiğner.
Kimi silah taşır.

Ölümün anası baba babası anadır.
Baba doğur ana gömer.
İki memelidir kazma kürek.
İki kişi bir öleni gömer.
Ölü yine gezer doğum gömülür.

Ölü doğdu. Yaşamıyor.
Beklenen olmadı.
Bebek dünyaya cesedini bıraktı.
Aş ermişti annesi.
Geri götüremezdi ya can.
Bırakmış ve çekilmiş.
Yine atar ama bir başka anne aş erer.
Onların canı değil midir?
Can birdir yedirip içirip bakmak bu dünyaya aittir.
Ve kişiliğidir.
Ne ekersen onu biçersin.
Tabi bu işin tabiatı var ki tabiat olayları
Çok etmenlidir.
Kontrol edemezsin yaşar ve görürsün.
Bir şey öğrenmeden de bir şey göremezsin.
İdrak etmeden de duyamazsın.
Kendini idrak eden dışarıdakinin duyar.
Dışarıdakini öğrenen kendini görür.
Yani bilir.
İller ve ilçeler bir ülküde bir ülkedir.
İlçesi annesi ili babasıdır.
Kardeşleri ülküsüdür.
Kendi ülkesi.

Ölünün altında kalmış
Oğlu ölmüş
Ağlayıp üste çıkamamış
İçine atmış

Üste çıkamayan yayılır.
Üstün ırk
Umman denizinde bir kara
Üstün insan
Tanrıyı karşısına almaz dışında öldürür
İçinde kendine yüceltir.