Filozof Sosyolog Şiirleri - Şair Filozof ...

Gecenin demi vurmuş yüreğime,
İçli bir şarkı çalıyor radyoda,
"Bir bahar akşamı rastladım size" diyor Zeki Müren,
Hayaller içinde yüzüyorum,
Yüzme bilmediğim halde!
Sana ilk rastlayışımı hayal ediyorum,

Beni güzel hatırla,
Bunlar sana son satırlarım.
Bir gün okursan eğer bu satırları,
Beni hatırla ve yine sev,
Ama sadece sessizce...

Geceler sırdaşım oldu,
Yalnızlık yoldaşım,
Kimse halden anlamaz
Kendi kendime yeterim,

Bir garip yolcuyum şu hayatta,

Dünya sadece bir toz tanesi kadar şu evrende,
Kainatın içinde bile toz tanesinin de tanesinin,
Sen kendini bu alemde ne sanırsın ey insanoğlu?
Varın yok'un sadece bir nefes ,
Ama derdin hep nef's !!
Nefsin uğruna atmadın mı kendini ateşe?

Hani olur ya birgün beni görmek istemezsen
İşte o gün öldüğüm gündür o gün
Sinirden değil gerçekten, sende bitersem
Nefesimin kesildiği gündür o gün,
Meltem esintisi gibi İçimi ısıtmak istemezsen
Tenimin üşüdüğü gündür o gün

Ey sevgili,
İçim yanıyor sen gittin gideli içimdeki, bıraktığın koskoca boşluğu dolduracak Hiç bir kişi, hiç bir güç, hiç bir şey yok. Sen benden gittin gideli, ben, bende değilim. Sen benden gittin gideli ben neredeyim, kimim, yaşıyor muyum inanki bilmiyorum. Ben nefes almayı bile unuttum. Senle açtım gözlerimi. Senle öğrendim sevmeyi, sevilmeyi, aşkı sevdayı. Ben sende tattım mutluluğu, huzuru.. Seni seviyorum hemde çok.. O kadar çok seviyorum ki, seni düşünürken bile gözlerim doluyor yüreğimi bir hüzün kaplıyor. Meğer ne çok Sevmişiz birbirimizi. Ben eminim ki sende beni çok seviyorsun hala benim için atan bir kalbin var. Yüreğinin her bir zerresini kaplıyorum. Sana kıyamıyorum sana kızamadığım gibi, bir o kadar da özlediğim gibi. Hasret kaldığım sesinde bulduğum huzur hiç bir yerde hiçbir şeyde yok. Yemyeşil gözlerini çok özledim derinliklerinde kaybolmayı özledim. Uyurken kokunu içime çektiğim her an bilsen ne kadar huzur doluydum. Bir bebek masumiyetinde uyuyuşunu izlemek Benim için dünyanın en güzel zenginliğiydi. Sana ben hiç kıyamazdım. Senin için ölürdüm. Üstüne titrerdim. Seni Nasıl mutlu edeceğimi bilemezdim. Seni öpmelere koklamalara doyamazdım. "Ömrüm" deyişinle bütün yorgunluğum giderdi. Bütün dertlerim biterdi. Benim cennetimdi onu duymak. İçimi titreten duygularımı ateşleyen tarifsiz bir enerjiydi..ne güzel derdin ömrümm diye. Bir kez daha duymak için neler vermezdim. Sen gittiğinde ben kendimi çok denedim. Olmuyor be sensiz. Olmuyor hiçkimseyle. Ne yemek yiyesim var, ne dışarı çıkışım, ne aynaya bakışım. Ben Seninle doğdum seninle öldüm
Ah bir bilsen ne çok sevdim seni. Seceresini tutmadığım günlerin sensiz geçen anların boğazıma düğümlenen burnumu sızlatan hasretinin ağırlığı altında eziliyorum. Sana çok ihtiyacım var. Beni sensizlikle cezalandırma. Sensizlikle öldürme. sevgilim ah be sevgilim. Biz neden ayrıldık, birbirimizi bu kadar çok severken neden canımızı yaktık? Yanyanayken bile birbirimizi çok özlerken, nasıl bu hale geldik, nasıl katlanabildik bu kadar acıya. Biz bir an bile ayrı kalamazken nasıl nasıl nasıl ömrüm nasıl bu kadar hasreti birbirimize reva gördük? Nasıl kanattık kalbimizi? Ruhumuza bu kadar derdi nasıl yükledik?
Şimdi istesek de kavuşamayız artık. Herşey eskisi gibi olmaz, olamaz. Yokluğumuza alıştık. Acılarımızla avunduk. Ayrı köşelere savrulduk. Istanbulun bir yakasında Sen, diğer yakasında Ben, birbirimizi kaybettik. Artık bunca şey yaşanmışken biz eskisi gibi olamayız. Ne bu dünyada ne de ahirette kavuşamayız. Hakkını helal et sevgilim. Benim de hakkım varsa sana helal olsun. Kalbimin ilk ve tek sahibi. İlk aşkı tattığım adam hoşçakal..

Yine sensiz akşam oluyor
Kendi karanlığım içime çöküyor,
Işığım beni aydınlatmıyor
Ay ışığı derdimi anlamıyor
Bir sessizlik içindeyim

Kalbine giden yolu bulmak zordu
Allahıma her gece ettiğim dualarım kabul oldu
Bu geçen zaman beni epeyce yordu
Beni sana iten içimdeki kor'du

Sesin titrediği an anladım içindeki beni

Ömrüm,
Sana verdiğim sözleri tutuyorum
Ben seni sevmekten hiç vazgeçmedim
Senli sevdalara avutuyorum kalbimi
Seni çok özlüyorum
Hele de seninle birlikte aldığımız anılarla dolu eşyalarımızla yaşarken

Ben senden gitmeye mecburdum,
Yanlış anlama,
Seni sevmediğimden değil,
Ya da senin beni sevmediğinden de değil,
Bizimki çok başkaydı,
Biz severek ayrılanlardanız,