Aptallık Şiiri - Ümit Kalender

Gökyüzü güneş mavisi,
Gözlerim gül karası,
Sevgim limon beyazı,
Aptallığım aşk acısı...
Senin sevgin
Bu hale getirdi beni.
Baklavayı pul biberle yiyorum,
Dişlerimi boya fırçasıyla fırçalıyorum...
Ne bu aptallık deme...
Dedim ya senin teninin moru...
Gözlerim seni arar yollarda.
Otobüs gibi sesler geliyor kalbimden,
Aptallık değil mi zaten beni bu hale teslim eden.
Belki de sensin şu an kalbimin korner damarlarında;
Aşkını söylemek için hem beni hem kendini öldüren.
Boş ver özlenmeyi;
Özlenmeyecek olsan adını koymazlardı Özlem.
Dedim ya sensin benim beynimdeki söylem.
Bitti her şey diyorum sana...
Bak gerçekten bitmiş diktiğimiz bu ufacık fidan,
Ve aşkımızın ilk çiçeğini açmış çelik konstürüksüyondan