O açtı, çiçek soldu, arada el fal baktı.
O roman’a yenilmemiş, yazarlığına serilmiş;
zamanın doğasını, doğasını onun andı!
Genişliyor küre hacimsel, kütle;
öz, korunmaz denemez!
Işık burada değil, o çok güçlü, ışık uzakta;
varmak için yola çıkmış, belli …
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Antolojiyi seven biri olarak mitoloji grubunu da seviyorum:) teşekkürler Naime abla yakından bakmak güzeldir. yakından bakınca insan bazen genel planı kaçırır;) ama dönmeyi bilen geneli de alır hem, ve hem dediğiniz gibi en önemlisi aslında yakından bakmayı bilmek. Yakından hakkıyla bakılınca aslında genel plan da ele geçirilir.
Bütün öyküler yüzyıllar önce söylenmiş. Mitoloji ne çok şey anlatıyor. Yakından bakmayı severim ben...
Sevgi ve tebriklerimle Akın:))
Mitoloji ve siir, akan duygularinizla birbirini ne kadar güzel tamamlamis.. Mitoloji´yi seven birisi olarak siirinizi begeniyle okudum sayin Akca.. Tebrikler, sevgilerimle..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta